Pages

3/6/12

အြန္လိုင္းေပၚက ခ်စ္တတ္တဲ့ ေကာင္းေလး အေၾကာင္း

အခန္း(၁)

က်ြန္ေတာ္ နာမည္က မ်ိဳးလင္းထက္ပါ။ ဒါေပမယ္ သူငယ္ခ်င္းေတြက က်ြန္ေတာ္ကို  ကိုလင္းလို့ပဲ

ေခၚၾကပါတယ္။ က်ြန္ေတာ္ကို လူတိုင္းက ကိုလင္းလို့ပဲ သိၾကပါတယ္။ က်ြန္ေတာ္က ၁၀တန္းေအာင္လို့  

တကၠသိုလ္တက္ဖို့ ထိုင္ေစာင့္ေနသူေပါ့။  အခုေလာေလာဆယ္  ကြန္ပ်ဴတာ သင္တန္းတက္ေနပါတယ္။

အေဖ့က က်ြန္ေတာ္ အၿပင္ ေလွ်ာက္လည္မွာ ဆိုးလို့ အိမ္မွာ အင္တာနက္ ခ်ိတ္ေပးထားပါတယ္။ ကြန္ပ်ဴတာ

ကိုပိုၿပီး ေလ့လာလို့ ရေအာင္ေပါ့။


အေဖ့နဲ့ အေမ့က တစ္ဦးတည္သားမို့ အလိုလိုက္သည္။ အိမ္မွာ အၿပည့္စံု ထားေပးထားသည္။

က်ြန္ေတာ္  အိမ္မွာ ပ်င္းလြန္းလုိ့ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕ထုိင္လုိက္သည္။ ဘာလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲလို့  ေတြးရင္

ဟုိလုပ္  ဒီလုပ္ႏွင့္ၾကာ ေတာ့လည္းပ်င္းလာသည္။ နည္းပညာ ဆိုက္ေတြလည္း ဖတ္တာ ပ်င္းလာ ၊

၀က္ဆုိက္ေတြလဲ  ၾကည့္ရတာမ်က္စီကလည္း  ေညာင္းလာ
သည္။ က်ြန္ေတာ္ရဲ့  gtalk ထဲ၀င္လုိက္သည္။

အပ်င္းေျပ ေတြ့တဲ့  လူနဲ့ စကားေၿပာ မလို့ ။  က်ြန္ေတာ္ နာမည္ေတြကို ၾကည့္ၿပီးျပဳံးမိတယ္။ 


က်ြန္ေတာ္ အေကာင့္က  badboylay တဲ့ က်ြန္ေတာ္ ဘာသာ  က်ြန္ေတာ္  သေဘာက်စြာ  တစ္ခ်က္ရယ္

မိသည္။    gtalk ထဲမွ နာမည္ တာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို က်ြန္ေတာ္ လုိက္ၾကည့္သည့္ စကားေၿပာဖို့

လူတစ္ေယာက္မွ မရွိလို့   ပ်င္းဖုိ႕ေကာင္းလုိက္တာ။   က်ြန္ေတာ္ ၀ါးကနဲ တစ္ခ်က္  သန္းေ၀လုိက္သည္။ 

နာရီကို တစ္ခ်က္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခုမွ (၈) နာရီထုိးရုံ ရွိေသးသည္။   က်ြန္ေတာ္ လူကသာ အိပ္ခ်င္ေနတာ 

စိတ္က   မအိပ္ခ်င္းေသးပါ။



ဒီအခ်ိန္မွာ ပဲ နာမည္တစ္ခုနဲ့ gtalk  ေပၚတက္လာသည္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအတုိင္းေတာ့  ဘယ္ရမလဲ

နည္းနည္းေတာ့  ကလိ လုိက္ဦးမည္ဟု ေတြးကာ အပ်င္းေျပ ေပါ့။  အဲဒီနာမည္က အခ်စ္ေလးတဲ့ 

နာမည္ကို ၾကည့္ၿပီး  က်ြန္ေတာ္  နည္းနည္း စိတ္၀င္စားသြားသည္။ ဒါေၾကာင့္  အပ်င္းေျပေပါ့

 ေကာင္မေလးကို  ကလိၿပီ အခ်စ္ေလးနဲ့ အြန္လုိင္းေပၚက ဇာတ္လမ္း တစ္ပုဒ္ စတင္ ၾကသည္။

က်ြန္ေတာ္က  နာမည္ ေပၚသို႕ကလစ္တစ္ခ်က္ေခါက္လုိက္သည္။

"hi"

  က်ြန္ေတာ္ ကပင္ စတင္ႏႈတ္ဆက္လုိက္ သည္။

ႏွလံုးသား ေခၚသံေပါ့  ေကာင္းမေလးေရ…..သိပ္မၾကာလုိက္

ကြန္ပ်ဴတာဖန္သားျပင္ေပၚသုိ႕ စာလုံးတစ္လုံခုန္ေပါက္တက္လာသည္။

"ဟိုင္းပါ''

ဒါနဲ့ပဲ က်ြန္ေတာ္က ......

"မင္းက အခ်စ္ေလးဆုိေတာ့  ငါက  အခ်စ္ၾကီးေလး ''

"အင္းေလး   လူတုိင္းက

တစ္ေယာက္တစ္မ်ဳိးစီ နာမည္ေပးလို့ရၾကတာပဲ ၊ ေၾသာ္ဒါနဲ႕  ရွင္ပုံၾကည့္ရတာအဲ႕

အခ်စ္ေရာဂါ  ရထားတာၿပီးၿပီထင္တယ္''

"မဟုတ္ဘူး  ငါက အဲ႕ဒီေရာဂါကို ၿဖစ္စရာ အေၾကာင္း မရွိဘူး။  ငါ့အတြက္  စာအုပ္ကေလး တစ္အုပ္ 

ရွိရင္လုံေလာက္ၿပီး''

"ဘာလဲရွင္က စာသမားေပသမားလား''

"ႏုိး စာေပသမားဆုိတဲ႕အဓိပၸါတယ္ကေတာ္ေတာ္

က်ယ္ျပန္႕တယ္ကြ ၊ ငါ့ကိုယ္ငါ  စာသမားေပသမား လုိ႕ေတာ့  မခံ၀ံယူပါဘူး။

ေျပာခ်င္ရင္ တစ္ခုေတာ့ေျပာလုိ႕ရတယ္ စာဖတ္သမားလုိ႕''

"ဒါဆုိရွင္ကစာအုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဖတ္ဖူးတယ္ေပါ့ ''

"အင္း  ဖတ္ဖူးတယ္ ဆုိပါေတာ့''

"ရွင္ကဗဟုသုတ ၾကြယ္ဝမွာ  ေပါ့ေနာ္  ၊စာေတြမ်ားမ်ားဖတ္တယ္ဆုိေတာ့''

"ဟီဟီး  ငါ့မွာ အက်င့္ဆိုး တစ္ခုရွိတယ္ကြ''

"ဘာအက်င့္လဲ''

"ဒီေန႕ ဖတ္ၿပီးတဲ့  စာေတြကို ေနာက္ေန႕သတိမရတတ္တဲ႕အက်င့္''

"ဒါဆုိရွင္ကလြယ္လြယ္နဲ႕ ေမ႕တတ္တဲ႕လူစားမ်ဳိးေပါ့''

"အင္း..ငါက  ေပါ့ေပါ့ ပါးပါး ေနတတ္တဲ့  လူတစ္ေယာက္ပါ''

ထုိ႕ေနာက္သူမနဲ႕ကၽြန္ေတာ္ စကားနည္းနည္းပါးပါးေျပာၿပီး ကြန္ပ်ဴတာကို  ပိတ္ကာ အိပ္ပစ္လုိက္

သည္။


 ထိုညက်မွ  ထူးထူးဆန္းဆန္း  ကၽြန္ေတာ္  ေကာင္းမေလး  တစ္ေယာက္နဲ့့ ရည္စားၿဖစ္ၿပီး ႕ေလွ်ာက္လည္

သြားသည္ဟု အိပ္မက္မက္သည္။ နံနက္ အိပ္ယာ နုိးေတာ့ ညက အိပ္မက္ကို သတိရၿပီ က်ြန္ေတာ္ ေက်နပ္

မိပါတယ္။  စိတ္မွာလည္း  ရည္းစားထား ခ်င္စိတ္ေပါက္လာသည္။



က်ြန္ေတာ္  ဘ၀ကို  ပံုေသၿဖတ္သန္းရသည္မွာ  ပ်င္းရိျငီးေငြ႕ဖြယ္ေကာင္းသည္ဟု က်ြန္ေတာ္ ထင္သည္။ 

ဒါေၾကာင့္ က်ြန္ေတာ္ ပုံစံခြက္ေတြခ်ကာေနရေသာ ဘ၀ကို  က်ြန္ေတာ္ မုန္းသည္။

ဝတ္စားေကာင္းေတြ ဝတ္ၿပီ  အုိက္တင္ၾကီးနဲ့ ေနတဲ့ သူကို လူၾကီးလူေကာင္းဟု လူေတြထင္ေန  ၾကသည္။

 က်ြန္ေတာ္လို ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာကို  လြတ္လပ္စြာ  လုပ္တတ္တဲ႕ သူကိုေတာ့ လူၾကီးစကားနားမေထာင္ဘူး

လူဆုိးေလးဟု သတ္မွတ္ၾကသည္။  လူၾကီးလူေကာင္းဆုိတာ ဘာကိုေခၚတာလဲ ? ။ အဝတ္အစား အေကာင္း

ဝတ္ၿပီး အိုက္တင္ၾကီးနဲ့ ေနမွလား ။ ဒါေတာ့ က်ြန္ေတာ္ မၾကိဳက္  လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေပါ့ေပါ့ ပါးပါး ပဲ

က်ြန္ေတာ္ ေနခ်င္ သည္။



က်ြန္ေတာ္ ထိုင္ခံုကို ေက်ာမွီထားရင္း ေတြးပံုရိပ္က gtalk ဆီသုိ့ ေရာက္ရွိ သြားသည္။

ကြန္ပ်ဴတာဖန္းသားျပင္ကို ၾကည့္ရင္း  က်ြန္ေတာ္ရင္ခုန္ေနသည္  နာရီၾကည့္လုိက္ေတာ့  (၈)နာရီထုိး

အမွန္အတုိင္းေျပာရရင္ ဘာေၾကာင့္ရယ္ မသိ။  သူမႏွင့္ စကားေျပာခ်င္သည္ သတိ တရစိတ္ ၿဖစ္လြန္းသည္။

သိပ္မၾကာခဲ့ gtalk ထဲမွ အခ်စ္ေလး ဆုိေသာနာမည္ကိုေတြ႕လုိက္သည္ႏွင့္  က်ြန္ေတာ္ ၿဖတ္ကနဲ

၀မ္းသာသြားသည္။



ဘာေၾကာင့္မ်ား သူမကို  သတိ တရ မွတ္မွတ္ရရ ရွိေနပါလိမ့္လို့ က်ြန္ေတာ္ ေတြးမိသည္။


"ေဟ့"

က်ြန္ေတာ္က စနုတ္ဆက္ လိုက္သည္။

ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလို သူမကလည္း နုတ္ဆက္ပါတယ္။

"ဟုိင္း''

"ေနေကာင္းလား"

" ဟုတ္ေကာင္းပါတယ္ ၊ သူေရာ ေနေကာင္းလား "

" တို့က ေကာင္းပါတယ္"  "အခု ဘာလုပ္ေနတာလည္း "


"ကၽြန္မ စာလိုက္ဖတ္ေနတာ ၊ သူေရာ "

" ဘာမွမလုပ္ဘူး ဒီတိုင္းထိုင္ေနတာ မင္းေတြ့မွ စကားေၿပာၿဖစ္တာ၊ ကိုယ္နာမည္က ကိုမ်ိဳးလင္းထက္ ပါ။

မင္းနာမည္ေရာ ေၿပာေလ"

" က်ြန္မက ေအးၿမၿဖဴပါ။ ခင္တဲ့ သူေတြက မၿဖဴလို့ ေခၚတယ္"

"ဒါဆို အတူတူပဲ ငါ့ကိုလည္း ခင္တဲ့ သူေတြက ကိုလင္းလို့ ေခၚတယ္"

" အင္းေနာ္ အတူတူပဲ"

သူမ စကားေၾကာင့္  က်ြန္ေတာ္  ၿပံဳးမိသည္။ သူေကာင္မေလးကို စခ်င္လာသည္။  ထုိေၾကာင့္..

"တစ္ခုေလာက္ကူညီပါလားဗ်ာ''

"ေျပာၾကည့္ေလ''

"မေန႕က လမ္းသြားရင္းက်ေပ်ာက္သြားလုိ႕ဗ်ာ''

"ဘာလဲ''

"ငါ့ေသခ်ာသိမ္းထားတဲ့ ငါ ဓါတ္ပံု  အဲဒါ  ဘယ္နားဘယ္လို့  ေပ်ာက္ သြားမွန္းမသိဘူး''

"ေပ်ာက္သြားတာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူး ၾကြက္ခ်ီ သြားတာပဲျဖစ္မွာ''

" ငါကို  ကူရွာေပးပါကြာ''

"က်ြန္မက ဘယ္သြားရွာရ မလဲ''

"မေတြ့လို့ မၿဖစ္ဘူး ေတာ္ၾကာ ေကာင္းမေလးေတြ လက္ထဲ ေရာက္သြားရင္ ငါကို ၿပန္မေပးမွာ  ဆိုလို့''

ေကာင္မေလးဆီက ထြက္လာတာတဲ႕စကားလုံးကႏွစ္လုံးတည္း

"ေသလုိက္…တဲ႕''

"စတာပါကြာ ငါမင္းကို  ေမးစရာ တစ္ခု ရွိတယ္''

"ဘာေမးမွာလဲ  ေမးေလ''

"မင္းမွာ  ခ်စ္သူေလး ဘာေလးမ်ား ရွိၿပီလားလုိ႕ ပါ''

"ဘာလုပ္ဖုိ႕လည္းရွင္က အဲ႕ဒါေမးၿပီးေတာ့''

"ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး၊ သိခ်င္လို့ပါ၊ မင္း  မေၿပာလဲရပါတယ္။ မေျပာပါနဲ႕ကိစၥမရွိပါဘူး။''

"ဘာလဲရွင္က စိတ္ဆုိးတာလား''

"ဟိုက္  ငါ့စကားထဲမွာ စိတ္ဆုိးတယ္လုိ့ ေၿပာတာပါလုိ႕လား''

"အင္းပါ''

"ဒါဆုိ ကၽြန္မလဲေမးမယ္ ရွင့္မွာေရာ ခ်စ္သူေတြဘာေတြ ရွိၿပီလား''

"ဟင့္အင္း ခ်စ္သူ၊ ရည္းစား  မရွိပါဘူး''

"ဟင္ ဟုတ္ရဲလား''

"ဟုတ္ပါတယ္ ၊ ဘုရားေပးေပး ၊ ၾကမ္းၾကမ္းေပးေပးပါ။"


" ဟုတ္ပါၿပီ"

"ငါကို ၾကိဳက္မယ္ သူ မရွိလိုပါ။"

"ဟုတ္ပါၿပီ ထားပါေတာ့ ကၽြန္မေအာက္ေတာ့မယ္ ၾကာေနၿပီ''

"အင္း  ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေၿမ့တဲ့ ဘဝေလးပိုင္ဆိုင္နိုင္ပါေစဗ်ာ ဘိုင္ဘိုင္´´

"ေပးတဲ့ဆုနဲ့ၿပည့္ပရေစ  ဒါနဲ့   ကၽြန္မေျပာရဦးမယ္ ကၽြန္မမွာ ရည္းစာမရွိဘူး''

သူမသည္  က်ြန္ေတာ္ကို ထုိစကားကိုေျပာၿပီး  ေအာက္သြားေလေတာ့သည္။ က်ြန္ေတာ္ ရင္ခုန္သံကို

ၿပန္ၾကားရသည္။  ထုိည အိပ္မေပ်ာ္  အေတြးထဲမွာ ၿဖဴဆီကို  စိတ္ေရာက္ေနပါသည္။


(ေနာက္တစ္ေန့)

နံနက္လင္းေတာ့ ဘာလုပ္လုပ္  ေခါင္းထဲမွာအေတြး တစ္ခုက စုိးမုိးေနသည္။  သူမနဲ့ စကားပဲ ေၿပာခ်င္မိ

တယ္။  ထုိအရာက က်ြန္ေတာ္  ေခါင္ထဲမွာ စုးိမုိးေန သည္။ သူမကို  ဘယ္လို စကား စေၿပာရမလဲ

 ေတြးရင္  က်ြန္ေတာ္ ရင္ခုန္ေနသည္။ တကယ္လုိ့  သူမက စကားဆက္ မေၿပာခဲ့ရင္  ဆက္ရင္ခုန္ဦးမွာလား။



ဒီလိုနဲ့ သူမနဲ့ က်ြန္ေတာ္ ခင္မင္ရင္းႏွီးမႈက အတိုင္တာ တစ္ခုေတာ့ ရရွိခဲ့ပါသည္။ အေခၚ အေၿပာလည္း

ေၿပာင္းလြဲလာခဲ့သည္။ က်ြန္ေတာ္က သူမကို ၿဖဴလို့ ေခၚသလို့ ၊ သူမကလည္း က်ြန္ေတာ္ကို ကိုလင္းလို့ေခၚ

ခဲ့သည္။ အရင္ကထက္ ရင္းႏွီးမႈ ပိုခဲ့ၾကပါတယ္။



(တစ္နွစ္)

အခ်ိန္အတုိင္းအတာတစ္ခု အတြင္းမွာ သူမသည္  က်ြန္ေတာ္ ရင္ထဲသုိ႕စူးစူးနစ္နစ္ ၀င္ေရာက္  ေနရာ 

ယူၿပီးျဖစ္သည္။  အခ်စ္ဆိုတဲ့ အရာက က်ြန္ေတာ္ကို ရူးသြပ္ေစခဲ့သည္။ ခုဆုိလွ်င္ သူမႏွင့္သိခဲ့သည္မွာ

တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ လာၿပီျဖစ္သည္။  သူမႏွင့္  ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ကို  တစ္ေယာက္ေတြ႕ရွိ  ျမင္ဘူးၾကျခင္း

မရွိၾကေသးပါ။  လုိလည္းမလုိအပ္ဟုထင္ခဲ႕ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။



အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ စြဲစြဲလန္းလန္း သတိတရေနျခင္းကို အခ်စ္ဟုေခၚလွ်င္ က်ြန္ေတာ္ ရင္ထဲမွာ  ၿဖဴကို

 ခ်စ္္္မိေနၿပီျဖစ္သည္။  ငါ့ရင္ထဲမွာ  နင့္ကို  မွ်ားေလးလုိ႕နာမည္ေပးထားတယ္။    ၿဖဴေရ... ၿဖဴက…
.
ထက္ျမက္တဲ႕မွ်ားတစ္စင္းေပါ့။  အခ်စ္သည္ ခံစားမႈႏွင့္ သာသက္ဆုိင္သည္ဟု  ဆုိလွ်င္ မျမင္ရပဲႏွင့္

ၿဖဴကို  က်ြန္ေတာ္ခ်စ္မိေနသည္မွာ ဘာဆန္း သနည္း။



(အခ်စ္၏နိဒါန္း)

 ေအာင့္ထားလုိ့  မရႏုိင္ေသာ  အရာေတြ  ထဲမွာ  အခ်စ္လည္းပါသည္။ က်ြန္ေတာ္ ေအာင့္မထားႏုိင္ေတာ့ပါ။

ဒါ႕ေၾကာင့္ အခ်ိန္ရွိတိုင္ ကြန္ပ်ဳတာဖန္သားျပင္ကို ၾကည့္ၿပီး  က်ြန္ေတာ္ ရင္ေတြ အရမ္းခုန္ေနမိပါတယ္။

ငါ့ကုိ ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီေလာက္ရင္ခုန္ေစခဲ႕ရတာလဲ  ၿဖဴရယ္ ၿဖဴကို အရမ္းခ်စ္မိေနၿပီ။



"ကိုလင္း''

စကားလုံးေလးတစ္လုံးေၾကာင့္ရင္ခုန္ႏႈန္းသည္ ဒီေလာက္ျမန္သြားသင့္ပါသလား။

"ၿဖဴ  ဒီေန႕ မင္းေနာက္က်တယ္ေနာ္''

"အင္းဟုတ္တယ္ ကိုလင္း  ဒီေန့ အေဖခုိင္းထားတဲ့ အလုပ္ကေလးမျပတ္ေသးတာနဲ႕

နည္းနည္းေနာက္က်သြားတာ''

"ေၾသာ္ အင္း မေန႕ညက ငါ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး  ၿဖဴ''

"ဘာလုိ႕လည္း ၾကမ္းပိုးကိုက္လုိ႕လား ...''

"ဟုတ္ဘူး မွ်ားပစ္ခံရလို''

"အမ္ ဘယ္လုိ''

"ဟုတ္တယ္ ငါအိပ္ေနတုန္း  ငါ့ႏွလုံးသားကို  ပစ္သြားတယ္''

"အဲ့ဒါ  ေဆးခန္းျပေလ  ကိုလင္း ''

"မရဘူး ၿဖဴ   ငါကို ပစ္တာ ၿဖဴပဲေလ ဒါေၾကာင့္ ငါႏွလံုးသားကို ပစ္တဲ့ ၿဖဴကို  မွ်ားေလးလုိ႕ေခၚမယ္''

"ေသလုိက္''

"ကိုယ္ေလ  ခုတေလာ အဆင္မေျပဘူး  ၿဖဴ''

"ဘာျဖစ္လုိ႕လည္း  ကိုလင္း''

"မေန႕က ငါ့  လူတစ္ေယာက္  ေတြ႕တယ္ အဲ့ဒီ တစ္ေယာက္က ငါ့ကို  မညွာမတာ လုပ္ရက္တယ္ ဟာ''

"ဟဲ ဘယ္သူလဲ ေၿပာ ကိုလင္း''

"ဘယ္သူ ရမွာလဲ  ၿဖဴဆိုတဲ့ ေကာင္းမေလး တစ္ေယာက္ေလ  ၿမားၾကီးနဲ႕မညွာမတာ  ငါ့ကိုလာပစ္တယ္

ခုေတာ့ၿဖဴပဲ  စဥ္းစားၾကည့္  ကိုယ့္ မွာျမားဆိပ္သင့္ ေနၿပီ  မင္း ကိုယ္ကိုကူညီပါ ၿဖဴရယ္''

"ကိုလင္း မွားေနၿပီ ေဆးခန္းသြားရမွာ ဘာမွ မပူပါနဲ့  မကုႏုိင္ရင္  ေသရုံပါပဲ  ဟီး ဟီး ဟီး''

"`ကိုယ္ကို  ဆရာဝန္က  ေၿပာတယ္ ၿမားပစ္တဲ့ သူကို ကုရင္  ေပ်ာက္မယ္တဲ့  အဲ့ဒီ ၿမားဆိပ္ကို

ကမၻာေပၚမွာ ၿဖဴ တစ္ေယာက္တည္း ေျဖႏုိင္တာတဲ့''

"ကိုလင္း  ၿဖဴကို ရည္းစားစကား  ေၿပာေနတာလား''

"အင္း ဟုတ္တယ္  ၿဖဴကို  ကိုလင္း ခ်စ္တယ္''

"မျဖစ္ႏုိင္တာဟာ ကိုလင္းနဲ့ ၿဖဴက ၿမင္ေတာင္မျမင္ဘူးပဲနဲ႕''

"မလို့ဘူးေလ…..အခ်စ္မွာ ရုပ္၀တၳဳပစၥည္းေတြ မပါဘူးေလ ခံစားခ်က္သက္သက္ပဲ

အခ်စ္ဆုိတာ ရင္ခုန္သံနဲ႕ပဲဆုိင္တယ္''

အတန္ၾကာ က်ြန္ေတာ္ေရာ  ၿဖဴပါ တိတ္ဆိတ္သြားၾကသည္။

"အင္းေလး  ထားပါေတာ့၊  ဒါေပမယ့္ မိန္ကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့

ဒါဟာ ေသခ်ာစဥ္းစားရမယ့္ ကိစၥေလ ကိုလင္းနဲ့  ၿဖဴက  အြန္လုိင္းေပၚမွာ  ေၿပာတာထက္

အျပင္မွာ  ေၿပာရင္  ပိုေကာင္းမယ္  ထင္တယ္''

"အင္းေလ  ဒါဆုိ ကိုလင္းနဲ့ ၿဖဴ  ေတြ႕ဖုိ႕လုိအပ္လာၿပီေပါ့''

"အင္းေပါ့  ဒီလုိပဲ  လုပ္ရေတာ့မွာ  ေပါ့''

"အင္းဒါဆုိဘယ္မွာေတြ႕ၾကမလဲ  ၿဖဴ''

"၇၈လမ္းက ကေဖးဆိုင္  နံနက္ ၉နာရီ  လာခဲ့''

"အင္း ဒါဆုိ ကိုလင္းတုိ႕  အဲ့ဒီမွာ  ေတြ႕ၾကတာ  ေပါ့''

"အင္းေပါ့  ကိုလင္း  ၿဖဴေအာက္ေတာ့မယ္   ကိုလင္း  အိပ္မက္လွလွ မက္ပါေစ''

အိပ္မက္ေတြကေတာ့ လွမွာၾကိမ္းေသပါတယ္။  ၿဖဴရယ္ အခ်စ္ဆုိတာ  ရင္ခုန္သံျခင္း ႏွီးေႏွာၾကတာပါ။


(တကယ္လို့  က်ြန္ေတာ္ ဘဝရဲ နိဂံုးမွန္သိခဲ့လွ်င္)


ေနာက္ေန့  နံနက္  ေစာေစာစီးစီးႏုိးလာေသာ  က်ြန္ေတာ္ကိုျမင္ေတာ့ ေဖေဖ့နဲ့ ေမေမ့ ကတအံတၾသ

နဲ႕ၾကည့္သည္။  

"အေဖ့က  ဒီေန႕ေတာ့  ၾကားသားမုိးၾကိဳးပါလား  ေဟ့ "

"ငါ့သားအေစာၾကီးႏုိးတယ္ေဟ့ "   ဟုေအာ္ေျပာသည္။

အေဖ့နဲ့ အေမ့ကို ဘာမွ မေၿပာပဲ  ေရကို  ခ်ဳိးပစ္လုိက္သည္။   ၿပီးေတာ့အ၀တ္အစားလွယ္ နံနက္စား 

မစားေတာ့ပဲ  ဆိုင္ကယ္စီးၿပီ ထြက္ခဲ႕သည္။



သီးခ်င္းေလး ဆိုၿပီေမာင္းလာခဲ့သည္။ လမ္းဘယ္ကိုမွ မၾကည့္ၿဖစ္ ကိုယ္အေတြးနဲ့ကိုယ္

 ေပ်ာ္ရႊင္တက္ၾကြေနသည္။  က်ြန္ေတာ္ ဆိုင္ေရွ့ေရာက္ဖို့ ကိုက္၃၀၀ အလိုေရာက္ေတာ့

နာရီကိုတစ္ခ်က္ၾကည့္သည္။  ၉ နာရီ ထုိးဖုိ႕၁၀မိနစ္ လိုေသသည္။  ၿဖဴနဲ့ ခ်ိန္း သည့္ဆုိင္ေရာက္ဖုိ႕မလို့ေတာ့

ပါ။  ၿဖဴခ်ိန္းသည္  ့ဆုိင္ေရာက္ဖုိ႕ ကိုက္၁၀၀ သာလိုေတာ့သည္။ ၿဖဴနဲ့ ကိုလင္း  ေတြ႕ရေတာ့ မွာပါ။


 ၿဖဴႏွင့္ေတြ႕လွ်င္ေတာ့  ျမားဆိပ္သင့္ေနတဲ့  ကိုလင္း ႏွလုံးသားကို အဆိပ္ေျဖေပးပါ။  ၿဖဴရယ္ ေပါ့ ။

 ဒါမွမဟုတ္  ၿဖဴပစ္သြားတဲ့  ကိုလင္း  ႏွလုံးသားကို အေကာင္း အတုိင္းျဖစ္ေအာင္ျပန္လုပ္ေပးပါေပါ့။

ကိုယ့္အေတြးနဲ႕ ဆိုင္ကယ္ေမာင္းရင္ ေပ်ာ္ျမဴးေနမိသည္။ ကိုလင္း လာၿပီ  ၿဖဴေရ ဆိုင္ကယ္ေမာင္းေနစဥ့္ 

ကားေတြက ရႈပ္လြန္းလွသည္။  ထိုစဥ္  ၀ုန္းကနဲ့ အသံႏွင့္ အတူသူလြင့္ပ်ံထြက္သြားသည္။


က်ြန္ေတာ္ကို  စူးနင့္ေသာ  ေ၀ဒနာတစ္ရပ္ကုိ   ၿပင္းျပင္းထန္ထန္  ခံစားလုိက္ရသည္။  က်ြန္ေတာ္

 ေခါင္းတစ္ခုလုံး  မူးေ၀ေနာက္က်ိလွ်က္ နားထဲက  ေလေတြ  တဟူးဟူး  ထြက္ေနသည္။  

ကိုလင္း အေရာက္လာခဲ႕တယ္ေနာ္  ၿဖဴရယ္ ။  ဒါေပမယ့္  ၿဖဴဆီေတာ့ ကိုလင္း ေရာက္မလာ  နိုင္ေတာ့ဘူး။

ၿဖဴရယ္..  ကိုလင္းေလ   ၿဖဴကို  အရမ္းခ်စ္တယ္  ၿဖဴရယ္။

ဒီေနာက္  က်ြန္ေတာ္ အသိေတြ ေမွာင္အတိက်သြားသည္။



(က်ြန္မ အစက သိခဲ့လွ်င္)

"ေကာင္ေလးကငယ္ငယ္ေလးရွိေသးတယ္ သနားပါတယ္ ဟယ္ "

"ပြဲခ်င္းၿပီးပဲေနာ္ "

"ေအးဟယ္ ကားသမားေတြကလည္းအရမ္းေမာင္းတာကို"

လူေတြ ရုတ္ရုတ္ သဲသဲ ႏွင့္တစ္ေယာက္ တစ္ေပါက္ေျပာ ေနၾကေသာ  စကားေတြေၾကာင့္

လွမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ ဆိုင္ကယ္နဲ့ ကားတိုက္ထားတာ ေတြ့လိုက္ရသည္။  ဆိုင္ကယ္ေမာင္းတဲ့

 ေကာင္းေလးကေတာ့ လမ္းေပၚမွာ ေသြးအိုင္ထဲ ပလက္ ၿဖစ္သည္။  ၿဖဴရင္ထဲ နမိတ္မေကာင္းသလုိိ

 ခံစားလုိက္ရသည္။


ကိုလင္း ေရာက္ေနၿပီလား မသိ။  ဆုိင္ထဲ ၀င္ေစာင့္ေနတာ ေကာင္းပါတယ္လို ေတြးမိတယ္။

ၿဖဴ စဥ္းစားၿပီး ဆုိင္ထဲ၀င္လာခဲ့ သည္။  ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္မွာ လုိက္သည္။  တစ္ခြက္က သူမအတြက္

တစ္ခြက္က ကိုလင္းအတြက္ ၊တကယ္လုိ့  ကိုလင္းက ခ်စ္လားလုိ့ ေမးလာခဲ့ရင္  ဘယ္လုိေျဖရ မလဲ။


ထုိအေၾကာင္းအရာကို  ေတြးမိေတာ့ ၿဖဴ ရင္ထဲ ရွက္ရြံသြားသည္။ ပါးျပင္က ပန္းႏုေရာင္သန္းသြားသည္။

နာရီၾကည့္လုိက္ေတာ့ ၉ နာရီ၁၀ မိနစ္ ကိုလင္း ဘာလုိ႕ေနာက္က်ေနတာပါလိမ့္။  အင္းလာေတာ့မွေတြ႕မယ္။

ကိုလင္းဟာေလ ဘာကိုမွ အေလးအနက္မထားတတ္ဘူး  ၿဖစ္မယ္။ ၿဖဴ တစ္ေယာက္ စိတ္ထဲ အမ်ိဳးမ်ိဳး

ေတြးရင္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ ေနသည္။


 အခ်ိန္တုိ့  တေရြ႕ေရြ႕  ကုန္ဆံုး သြားသည္။   ေကာ္ဖီဆုိင္ထဲမွာေတာ့  ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ႏွင့္

 ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္  ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္လုံးက   အရာမယြင္းေသး  ေကာ္ဖီဆုိင္က  ထြက္လာေသာ 

သီးခ်င္းသံက လြမ္းေမာဖြယ္ ေကာင္မေလးက  အျပင္ကို   ေငးၾကည့္ေနသည္ ။  အတန္ၾကာေတာ့မွ

သက္ျပင္း တစ္ခ်က္  ခ်လုိက္သည္။ "ကိုလင္းဟာ လြယ္လြယ္နဲ့ အခ်စ္ကို တန္းဖိုးမထားတတ္တာ ပဲလား၊

 ရွင္နဲ့ က်ြန္မ ဘယ္လို့မွ ပတ္သက္  စရာ  အေၾကာင္း မရွိေတာ့ဘူး ေပါ့ " ဟု တုိးတုိးေလး ေရရြတ္သည္။

 ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္ အတြက္ ပိုက္ဆံကို ရွင္းခဲ့ကာ  ထြက္သြားသည္။



ေကာင္းမေလ မ်က္ဝန္းကို  ေသခ်ာၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္ မ်က္ရည္ၾကည္မ်ား ၿပည္လွ်ံ ေနေသာ 

မ်က္၀န္းကို ေတြ႕ႏုိင္သည္။ ေကာင္မေလး၏ ရင္ထဲမွာ ဘယ္လို့ ခံစား ေနရပါလိမ့္။  တစ္ေနရာမွာေတာ့

တေရြ႕ေရြ႕ထြက္ခြာသြားေသာ ေကာင္မေလး၏  ေက်ာျပင္ကိုၾကည့္ၿပီး ငုိေနေသာ ၀ိညာဥ္တစ္ခု ရွိေနခဲ့သည္။

ဒါကို  ေကာင္မေလးသိသြားခဲ့လွ်င္  ေကာင္မေလး ဘာလုပ္မလဲ  ေကာင္မေလး  ဘယ္လို့ခံစား မလဲ 

ဆိုတာ  ေကာင္မေလးပဲ သိမွာပါ။



ဒီလို့ လူမသိ သူမသိ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးေတြ ရင္နစ္ဖြယ္ မၿဖစ္ၾကပါေစနဲ့........

အခ်စ္ဆိုတာ .........ရယူခ်င္းလား

အခ်စ္ဆိုတာ..........ေပးဆပ္ခ်င္းလား

အခ်စ္ဆိုတာ..........ဘာလဲ

အခ်စ္ဆိုတာ  အရမ္းက်ယ္ၿပန္ နက္ရွုိင္းလြန္းလို့  မတိုင္တာ မသတ္မွတ္ရဲ ဘူးဗ်ာ။

ခ်စ္သူေတြတိုင္း ေပါင္းဖက္နိုင္ၾကေစ............

မင္းမင္းေဇာ္

No comments: